ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਊਚੀ ਆਕਾਸ਼ ਦੇ ਪਾਰ

ਚੜ੍ਹ ਕੇ ਊਚੀ ਆਕਾਸ਼ ਦੇ ਪਾਰ,
ਮਨ ਨੂੰ ਸੁਕੂਨ ਦੇ ਆਸਮਾਨ ‘ਚ ਛਾਪਿਆਂ।
ਯੋਗਾ ਦੇ ਸੰਗਿ ਪਰਮ ਆਨੰਦ ਪਾਇਆ,
ਹਰਮੋਨੀ ਅਤੇ ਚੈਨ ਰਚਾਇਆ।

ਧਿਆਨ ਵਿਚ ਮੁਝ ਆਪ ਨੂੰ ਮਿਲਾਇਆ,
ਸ੍ਰਿ਷ਟੀ ਦੇ ਆਪਸ ਵਿਚ ਮੈਂ ਗੁਮਾਇਆ।
ਚੰਗਾਈ ਦਾ ਨਾਦ ਮੈਨੂੰ ਸੁਣਾਇਆ,
ਇਹ ਜਗਤ ਮੇਲ ਨੂੰ ਸਭ ਹਰਾਇਆ।

ਆਕਾਸ਼ੀ ਤਾਰੇ ਮੈਂ ਚੁੰਮ ਲਈਆ,
ਭੂਮੀ ਦਾ ਆਪਸ ਮੈਂ ਨੇ ਜੁੜਵਾਇਆ।
ਸ਼ਵਾਸ ਦੀ ਗਤਿ ਨਾਲ ਮੈਂ ਮਿਲਿਆ,
ਸਮਤਾ ਦੀ ਅਤੀਤ ਵਿਚ ਵਿਲੀਆ।

ਆਤਮਾ ਨਾਲ ਮੈਂ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ,
ਅਨੰਦ ਦੇ ਸਾਗਰ ਵਿਚ ਲਾਂਗਾ ਪ੍ਰਵੀਤ।
ਇਕਤਰਤਾ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਨੂੰ ਸਮਝਿਆ,
ਅਨੰਦ ਦਾ ਰਸ ਮੈਨੂੰ ਚੱਖਿਆ।

ਯੋਗਾ ਦੀ ਸਾਂਝ ਮੈਨੂੰ ਹਰ ਪਲ ਸਮਝਾਏ ।

ਚਰਨਵੀਰ ਸਿੰਘ ਐਡਵੋਕੇਟ ਪਟਿਆਲਾ ਪੰਜਾਬ